Габура в 1940-ім року мала 1450 жытелів. Днесь у селі жыє коло 500 людей. Причінов даного ставу є передовшыткым міґрація за роботов молодых Габурчанів до міст близкой околіці. Но Габурчане вірять, же сітуація ся раз може змінить і чісло жытелів принайменшім ся перестане знижовати. І зато днесь роблять вшытко про тото, жебы село было атрактівне, жебы ту люди мали вшытко, што ся од днешнього села очекує. Тото потверджують і слова старосты Михала Прейсу, „того року ся нам подарило зробити вецей актівіт а то є  реконштрукція културного будинку і матерьской школкы. Ішло о комплехну вонкайшу реконштрукцію. Зреконштруовали сьме канцеларьскы просторы і собашну містьность, зреконштруовали сьме каналізацію на звод доджовой воды. Што ся тыкать дальшых планів до скорой будучности, хотіли бы сьме выбудовати і здругого боку главной дорогы пішник і зреконштруовати – спевнити корыто потока знамого в Габурі під назвом Драпавка.“ (Пкф)